Wunderwaffe Final

Formacja wyjściowa

Formacja, którą stosujemy w taktyce Wunderwaffe Final, to wąskie 4-3-2-1, z szeroko rozstawionymi bocznymi obrońcami, bez skrzydłowych, oraz bardzo ofensywnie nastawionymi zawodnikami w półprzestrzeniach.

Gra z piłką

Gdy nasza drużyna posiada piłkę, jej zadaniem jest maksymalne rozszerzenie pola gry, za co odpowiadają boczni obrońcy, de facto pełniący rolę skrzydłowych, tworząc de facto formację 3-5-2. To właśnie na nich będzie spoczywał główny ciężar dostarczania piłki w pole karne i jego okolice: do dwóch wysuniętych napastników oraz trójki ofensywnych pomocników. Najbardziej środkowy z centralnej trójki zapewnia zabezpiecza tyły czyszcząc przestrzeń przed dwójką wysoko ustawionych stoperów.

Jeśli chodzi o instrukcje, to wyglądają one następująco. Stosujemy nastawienie pozytywne, gramy ekstremalnie szeroko i rozgrywamy piłkę od własnej bramki. Konstruowanie akcji odbywa się za pomocą ultraszybkich, bardzo krótkich podań. Wykorzystujemy też umiejętności rozgrywania stałych fragmentów gry, na których skupiamy trening przedmeczowy. Zawsze poświęcam przynajmniej jedną, a czasem dwie, sesje treningu zespołowego na ofensywne rzuty rożne lub wolne.

Gra bez piłki

Bez piłki bronimy się w średnio zwartym 4-1-3-2, w którym za bezpieczeństwo środka pola odpowiada najbardziej centralnie usytuowany środkowy pomocnik. Jako że jest to dość ofensywna taktyka, nasi boczni obrońcy będą często daleko z przodu, poza swoimi nominalnymi pozycjami, przez co jesteśmy narażeni na kontry. Zagęszczenie środka pola pozwala nam nieco zniwelować ten mankament.

Kluczem do odzyskania piłki jest tu maksymalnie agresywny pressing aplikowany już od bramkarza rywali, a także kontrpressing i natychmiastowa szybka kontra po odzyskaniu piłki. Gramy wysokim blokiem obronnym i staramy się zamknąć rywala na jego połowie, a nawet – w przypadku słabszych przeciwników – na jego polu karnym. Bez piłki atakujemy ze wszystkich sił i przy każdej okazji, na maksymalnych obrotach.

Instrukcje indywidualne

Jedyną zmienioną instrukcją indywidualną jest dodatkowe Więcej ryzyka dla środkowego (defensywnego) pomocnika. Dzięki temu występuje w nieco odważniejszej roli cofniętego rozgrywającego, lecz bez ukrytej opcji skupiania gry na tym zawodniku.

Jeśli chodzi o konkretne atrybuty, wszyscy piłkarze powinni być atletami, więc w DNA naszego klubu powinny znaleźć się przede wszystkim wysokie atrybuty fizyczne

Wyniki

Taktyka Wunderwaffe Final powstała po wielu modyfikacjach płaskiego 4-3-3 i ostatecznie doprowadziła prowadzony przeze mnie Bayer Leverkusen do tryumfu w Lidze Mistrzów, a także absolutnej dominacji w Niemczech. Oto finałowy mecz z Paris Saint-Germain.

A poniżej z kolei możecie zobaczyć podsumowanie Bundesligi. Warto zwrócić uwagę na średnie ocen poszczególnych piłkarzy. Poza zdobywcą Złotej Piłki – newgenem Diego Lozano – noty bliskie 8,00 zdobywają w tej taktyce boczni obrońcy.